Po sięgnięcie po kolejną powieść Magdaleny Kordel nikt nie musiał mnie namawiać. Tym bardziej, iż autorka podarowała nam coś zupełnie nowego – powieść z historią osadzoną całkowicie w przeszłości. Namiastkę tego typu opowieści dostaliśmy już w ostatniej części cyklu Malownicze ,,Nadzieje i marzenia” (RECENZJA), gdzie główna bohaterka poznawała dzieje swojej rodziny zgłębiając przeszłość właśnie. I muszę przyznać, iż obie te historie cechują pewne podobieństwa. Stary dwór, silne postaci kobiece, czy szeptucha zamieszkująca chałupę w głębi lasu. W pewnym momencie zaczęłam doszukiwać się powiązań – być może autorka postanowiła nawiązać do losów przodków Magdaleny z Malowniczego. Jednak nie udało mi się takowych odnaleźć (jeśli się mylę proszę o info!:)
W „Wilczym dworze” główne skrzypce gra Konstancja. Kobieta o wielkim sercu, a przy tym niezwykle silna, która po śmierci męża spaliła wszystkie mosty łączące ją z przeszłością, zamykając się w dworku i zarządzając nim twardą ręką. Konstancja jest osobą potrafiącą odnaleźć się w każdej sytuacji, kobietą o wielu twarzach: piękną bezbronną niewiastą, a gdy trzeba nieustępliwą właścicielką dworu z ogromnym hartem ducha.
,,[…] słabości trzeba trzymać w głębokim ukryciu, bo w innym wypadku stają się bronią, której przeciwko nam mogą użyć inni”.
Okazuje się jednak, iż wystarczy podmuch wiatru, wilczy skowyt i odwiedziny niewidzianego od lat przyjaciela, by przeszłość na dobre rozgościła się ponownie w jej życiu, otwierając zabliźnione już w sercu rany.
Jako, że „Córka Wiatrów” jest 1 częścią cyklu, odniosłam wrażenie, iż powieść jest wstępem do czegoś większego, autorka postanowiła odsłaniać przed nami tajemnice stopniowo, niespiesznie. Dość długo czekamy na odkrycie kart przeszłości, która tak bardzo doskwiera bohaterom.
Mamy tu kilka głównych wątków związanych z Sępińskim, Mirą, Kaśką i szeptuchą,
śmiercią Tadeusza oraz więzią Konstancji z Janem. Autorka ciągnie je w sposób spokojny, płynnie lawirując między poszczególnymi motywami. Sama akcja powieści nie jest może bardzo dynamiczna, jednak czyta się ją bez jakiejkolwiek chwili nudy. Fabuła jest tak przemyślana, ciekawa, a bohaterowie tak wyraziści, iż nie sposób się nudzić. W stylu autorki daje się odczuć spokój, harmonię, dzięki której nie musi się ona posuwać do kreowania na siłę wątków pobocznych, mających rozbudzić i przyciągnąć uwagę czytelnika.
To powieść o miłości, poświęceniu, odwadze i walce o lepszą przyszłość. O ogromnej sile, którą cechują się tutaj postaci kobiece: Konstancja, Mira, Tosia czy Kasia. Odnajdziemy w niej wiele różnorakich emocji i barw codzienności. To historia o życiu i jego kolejach w I poł XIX wieku,
Jeśli wyznacznikiem dobrej lektury ustanowiłabym prędkość czytania, to tutaj pobiłam rekord. Z dwójką małych szkrabów jestem zadowolona, gdy przeczytam ok 5o stron dziennie. „Wilczy dwór. Córka wiatrów” przeczytałam w dwa dni. 😉A piękne wydanie, niedługie rozdziały i dość duża czcionka jeszcze bardziej dopingowały mnie do nieodkładania lektury „na zaś”.
Z niecierpliwością więc wypatruję dalszych losów Konstancji, Kaśki, Tosi i Margochny.
DATA PREMIERY: 14 CZERWCA 2017
Cytaty:
,, […] najśmieszniejsze komedie rodzą się z dramatów”
,,[…] rodzimy dzieci nie po to, aby brać je w niewolę i zmuszać, by szły wytyczonymi przez nas drogami, ale po to, żeby szukały własnych ścieżek i spełniały własne marzenia, niekiedy zupełnie inne niż te, które my mamy”.
,,[…] gdy nic nie można zrobić, strach nie ma najmniejszego sensu”.
,,[…] słabości trzeba trzymać w głębokim ukryciu, bo w innym wypadku stają się bronią, której przeciwko nam mogą użyć inni”.
Za udostępnienie książki do recenzji bardzo dziękuję Wydawnictwu Znak
Oprawa: Broszurowa ze skrzydełkami
Liczba stron: 400
Wydawnictwo: Znak
Rok wydania: 2017
Fragment książki możesz przeczytać TUTAJ
FP Magdaleny Kordel KLIK
Blog autorki KLIK
Zapraszam na FB ,,Miłość do czytania”
(kliknij poniżej)
Zapraszam na IG ,,Miłość do czytania”
(kliknij poniżej)
Miłość do czytania ... 